Proses osmosis terbalik telah terbukti sebagai kaedah paling maju untuk mengeluarkan garam daripada air laut dan meningkatkan akses kepada air bersih. Aplikasi lain termasuk rawatan air sisa dan pengeluaran tenaga.
Kini sekumpulan penyelidik dalam kajian baharu menunjukkan bahawa penjelasan standard tentang cara osmosis songsang berfungsi, yang diterima selama lebih daripada lima puluh tahun, pada asasnya adalah salah. Sepanjang perjalanan, penyelidik mengemukakan teori lain. Selain membetulkan rekod, data ini mungkin membenarkan osmosis terbalik digunakan dengan lebih berkesan.
RO/Osmosis songsang, teknologi yang pertama kali digunakan pada tahun 1960-an, membuang garam dan kekotoran daripada air dengan melepasinya melalui membran separa telap, yang membolehkan air melaluinya sambil menyekat bahan cemar. Untuk menerangkan dengan tepat bagaimana ini berfungsi, para penyelidik menggunakan teori penyebaran larutan. Teori ini mencadangkan bahawa molekul air melarut dan meresap melalui membran sepanjang kecerunan kepekatan, iaitu, molekul bergerak dari kawasan berkepekatan tinggi ke kawasan molekul yang lebih sedikit. Walaupun teori itu telah diterima secara meluas selama lebih daripada 50 tahun dan bahkan telah ditulis ke dalam buku teks, Elimelech berkata dia telah lama mempunyai keraguan.
Secara umum, pemodelan dan eksperimen menunjukkan bahawa osmosis terbalik tidak didorong oleh kepekatan molekul, tetapi oleh perubahan tekanan dalam membran.
Masa siaran: Jan-03-2024